بانوي پهلو شكسته - ويژه نامه فاطميه اول - وصيت هايي از بي بي كه بايد شبانه انجام مي شد

وصيت هايي از بي بي كه بايد شبانه انجام مي شد

چون پاسي از شب گذشت و ديدها به خواب رفت أميرالمؤمنين سلمان و ابوذر و مقداد و عمار را طلب نموده جنازه فاطمه را روي مغتسل گذاشتند و به جزأميرالمؤمنين و اسماء بنت عميس و فضه و زينب و ام‏کلثوم و حسن و حسين در هنگام غسل دادن کسي ديگر حضور نداشت و أسما مي‏فرمود که فاطمه به من وصيت کرده که چون از دنيا برود جز من و أميرالمؤمنين کسي او را غسل ندهد أميرالمؤمنين او را غسل مي‏داد و من او را اعانت مي‏کردم.

و آن حضرت در هنگام غسل دادن فاطمه فرمود: (اللهم أنها امتک و ابنة رسولک و صفيک و خيرتک من خلقک اللهم لقنها حجتها و اعظم برهانها و اعل درجتها و اجمع بينها و بين ابيها محمد صلي الله عليه و آله و سلم).

و چون از غسل دادن فارغ شد به روايت بيت الاحزان آن مخدره را خشکانيد با همان برده که رسول خدا را بدان خشکانيده بود و با همان فاضل حنوط پيغمبر او را حنوط نمود و در هفت ثوب و جامه آن مخدره را کفن کردند و در اطراف آن نوشتند: (فاطمة سيدة نساء العالمين تشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم).

پس جنازه‏ي او را در ميان نعشي که خود وصيت کرده بود گذاشتند و حضرت امير عليه‏السلام به امام حسن فرمود که ابوذر را در نزد من حاضر کن چون حاضر شد أميرالمؤمنين با ابوذر جنازه را در همان خانه خود حضرت در مصلي گذاشتند و أميرالمؤمنين و حسن و حسين و سلمان و أبوذر و مقداد و عمار و حذيفه و عبدالله بن مسعود و زبير بن العوام و به روايتي عباس بن عبدالمطلب و پسرش فضل و بريده‏ي أسلمي بر جنازه‏ي فاطمه نماز خواندند و در همان دل شب جنازه را از خانه بيرون آوردند و چند سعف خرما روشن کردند و در آن تاريکي شب آن گوهر پاک را به زير خاک پنهان کردند و عباس بن عبدالمطلب و أميرالمؤمنين داخل قبر شدند و چون فاطمه را به خاک سپردند أميرالمؤمنين فرمود: (بسم الله الرحمن الرحيم بسم الله و بالله و علي ملة رسول الله محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله و سلم) پس فرمود: اي صديقه‏ي طاهره تو را سپردم به کسي که او به تو اولي است يعني رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و آنچه را خداوند براي تو پسنديده من نيز بدان راضي مي‏باشم سپس اين آيه را قرائت کرد «منها خلقناکم و فيها نعيدکم و منها نخرجکم تارة اخري» چون قبر را مستوي کرد فرمان داد بر قبر او آب پاشيدند پسچهل قبر تازه برپا کردند و به روايتي هفت صورت قبر ساختند تا قبر آن مظلومه شناخته نشود در آن وقت آتش دل علي زبانه زدن گرفت و در کنار قبر نشست و شروع کرد به گريستن عباس بن عبدالمطلب دست حضرت را گرفت و به خانه آورد.

(مخفي نماناد که صاحب كتاب رياحين الشريعه چند روايت را در هم داخل کرده خلاصه و نقد آن را نگاشته اند).

و به روايت مجلسي در بحار قال علي عليه‏السلام و الله لقد اخذت في امرها و غسلتها في قميصها و لم اکشفه عنها فو الله لقد کانت ميمونة طاهرة مطهرة ثم حنطتها من فضلة حنوط رسول الله و کفنتها و ادرجتها في أکفانها فلما هممت ان اعقد الرداء ناديت يا ام‏کلثوم يا زينب يا سکينة يا فضة يا حسن يا حسين هلموا و تزودوا من أمکم فهذا لفراق و اللقاء في الجنه فاقبل الحسن و الحسين و هما يناديان وا حسرتاه و يا زفرة لا تنطفي ابدا من فقد جدنا محمد المصطفي و امنا فاطمة الزهراء و قالا يا ام‏الحسن و يا ام‏الحسين اذا لقيت جدنا محمد المصطفي فاقرايه منا السلام و قولي له: انا قد بقينا بعدک يتيمين في دار الدنيا، فقال أميرالمؤمنين عليه‏السلام اني اشهد الله أنها قد حنت و انت و مدت يديها و ضمتهما الي صدرها مليا و اذا بهاتف من السماء ينادي يا ابا الحسن ارفعهما عنها فلقد أبکيا و الله ملائکة السماوات فقد اشتاق الجيب الي المحبوب قال فرفعتهما عن صدرها و جعلت اعقد الرداء و انشد هذه الابيات (فسيأتي الابيات بعيد هذا) ثم حملها علي علي يديه و اقبل بها الي قبر ابيها و نادا السلام عليک يا حبيب الله السلام عليک يا نور الله السلام عليک يا صفي الله مني السلام عليک و التحية الواصلة مني اليک ولديک و من ابنتک النازلة عليک بفنائک و ان الوديعة قد استردت و الرهنيته قد أخذت فوا حزناه علي الرسول ثم من بعده علي البتول و لقد اسودت علي الغبراء و بعدت علي الخضراء فوا حزناه ثم وا أسفاه ثم عدل بها علي الروضة فصلي عليها في أهله و أصحابه و مواليه و احبائه و طائفة من المهاجرين و الانصار)

در اين جمله أميرالمؤمنين مي‏فرمايد به خدا قسم تقديم نمودم أمر فاطمه را و او را در پيراهنش غسل دادم و او را مکشوف نساختم چون طاهرة و مطهره بود پس او را حنوط کردم و با هفت ثوب وي را کفن نمودم چون خواستم بندهاي کفن را ببندم آوازدادم زينب و کلثوم و حسن و حسين و فضه را که بيائيد و بار ديگر توشه از لقاي مادر برداريد که اين آخرين ملاقات است و ديدار ديگر به قيامت خواهد بود چون حسنين ناله‏کنان خود را به روي نعش مادر افکندند و خروش برآوردند که وا حسرتاه هرگز آتش حرمان جد ما محمد مصطفي و مادر ما فاطمه زهرا از قلب ما فرونخواهد نشست اي مادر حسنين هرگاه جد ما را ملاقات کردي سلام ما را بدو برسان و بگو که ما را در دنيا يتيم گذاشتي أميرالمؤمنين عليه‏السلام مي‏فرمايد خدا را شاهد و گواه مي‏گيرم که فاطمه بناليد و دستها بکشيد و حسن و حسين را به سينه چسبانيد اين وقت هاتفي از آسمان ندا درداد که يا ابا لحسن برگير ايشان را که فرشتگان آسمانها به گريه درآمدند و مشتاق است دوست مر دوست را لاجرم آنها را از روي سينه فاطمه برداشتم و او را در جامه‏ي زبرپوش درپيچيدم

رياحين الشريعة

توضیحات

شهادت

13 فروردين 1391

حجة الاسلام شیخ جعفر كمالي

41891