بیست و پنجم جمادی الاول

1-وفات معاویة بن یزید به قول شیخ بهایی رحمة الله علیه

در این روز (سنه 64 ه) به قول شیخ بهایی رحمة الله علیه معاویة بن یزید وفات کرد .

معلوم باد که چون در 14 ربیع الاول یزید بن معاویه به جهنم پیوست (1) ، معاویه فرزندش به جای وی نشست و مدت چهل روز در شام سلطنت کرد ، پس از آن بر فراز منبر رفت و خطبه خواند و اعمال پدران خود را تذکره کرد و گریه سختی نمود ، آن گاه خود را از خلافت خلع نمود .(2)

مروان بن الحکم از پای منبر برخواست و گفت : الحال که طالب خلافت نیستی ، پس امر خلافت را به شورا بیفکن ، چنان چه عمر بن خطاب کرد یا ابالیلی و ابولیلی کنیه ای است که مستضعفین عرب را به آن می خوانند .

معاویه در جواب مروان گفت : من حلاوت خلافت را نچشیدم ، چگونه راضی شوم که تلخی اوزار آن را بچشم و به قولی این کلام را هنگام مرگ گفت : در وقتی که بنوامیه از او خواستار تعیین خلیفه شدند ، پس معاویه از منبر به زیر آمد و در خانه بنشست و مشغول گریه شد . مادرش نزد او آمد و گفت : ای فرزند ! کاش خرقه حیض بودم و این کلمات منبریه تو را نمی شنیدم و به قولی گفت : کاش خون حیض می شدی و به وجود نمی آمدی تا چنین روز از تو نمی دیدم .

در جواب گفت : ای مادر ! والله دوست داشتم که چنین می بودم و قلّاده این امر بر گردن نمی افکندم . آیا من وِزر و بال این کار را بر خود حمل دهم و بنوامیه به حلاوت آن فایز شوند ، این نخواهد شد .

پاورقی :

1-تهذیب التهذیب :ج5ص128 . وقایع الایام :ص323

2-شیخ احمد بن فهد حلّی در عدة الداعی ، سبب خلع معاویه خود را از خلافت به مناسبتی چنین نگاشته . که روزی معاویه شنید دو تن از کنیزانش با هم منازعه می کنند و یکی از آن دو کنیز در نهایت حسن و جمال بود . آن دیگری با وی گفت که جمال تو تکبّر سلاطین را برای تو حاصل کرده ، کنیزک خوش صورت گفت که چه سلطنتی است بهتر از سلطنت حسن و جمال ، بلکه واقع سلطنت در او است . چه او بر تمام ملوک و سلاطین حکمران است و تمامی ایشان مقهور جمال می باشند . کنیز دیگر گفت : مگر در سلطنت چه خوبی و خیر است و حال آن که سلطان تا ایستادگی می گند به حقوق رعیت و توجه از ایشان می کند . پس با این حال لذت و راحتی از برای او نیست و پیوسته عیش او منقص است و یا متابعت شهوات و اختیار لذات خویش می کند و تضییع حق سلطنت و رعیت می نماید ، پس چنین سلطانی مکانش در آتش است ، پس از برای سلطان راحت دنیا و آخرت جمع نخواهد شد . حرف کنیزک در دل معاویه اثر کرد و به این سبب ، خود را از خلافت خلع نمود . (منه رحمة الله )

2-وفات شیخ اجلّ اعظم ، علی بن عبدالعالی المیسی العاملی

در شب این روز ، یا شب 26 (سنه 938ه) شیخ اجلّ اعظم ، علی بن عبدالعالی المیس العاملی وفات کرد (1) و در جبل صدیق نبی به خاک رفت و این شیخ ، از مشایخ شهید ثانی است و روایت می کند از شیخ محمد بن محمد بن داود موذن جزینی پسر عمّ شهید اول از شیخ ضیاء الدین علی و او از پدر بزرگوارش شهید اول – رضوان الله علیهم اجمعین

پاورقی :

1-مسالک الافهام :ج1ص29 . وقایع الایام :ص324