ديه كوتاه شدن نفس
ابن شهرآشوب گويد: مردى در نزد حضرت أمير المؤمنين عليه السّلام ادّعا كرد كه بر سينه او چنان زدهاند، كه نَفَسهاى او كوتاه شده است. حضرت گفتند: نفس دَر مَنْخَرِ راست است؛ و ساعتى در منخر چپ است؛ أمّا چون سپيده صبح بدمد، در منخر راست قرار مىگيرد تا آفتاب طلوع كند؛ بنابراين شخص مُدّعى را از أذان صبح تا طلوع آفتاب مىنشانند؛ و تعداد نَفَسهاى وى را شمارش مىكنند.
سپس در روز دوّم يكى از هم سنّهاى او را نيز در اين وقت از طلوع فجر صادق تا طلوع آفتاب مىنشانند؛ و نَفَسهاى او را شمارش مىكنند؛ آنگاه به مقدار نقصانى كه شخص آسيب ديده از نَفَسهاى او كم شده است، نسبت به مقدار نَفَسهاى شخص صحيح بايد به او ديه بدهند.
شيخ مُفيد در «إرشاد» آورده است كه: مردى به حضور أمير المؤمنين عليه السّلام آمد و گفت: در پيش روى من خرما بود؛ زن من با شتاب آمده، و مبادرت كرد، و يكدانه از آن خرماها را قاپيد، و در دهان خود نهاد.
من قسم خوردم كه او نبايد اين خرما را بخورد و نبايد از دهان خود بيرون افكند. من چه كنم تا از عهده قسم بيرون آيم؟ (زيرا زن من همينطور خرما را در دهان خود نگهداشته است.)
حضرت گفتند: نِصْفَش را بخورد، و نصفش را بيرون افكند؛ در اينصورت از عهده قسم خودت بيرون آمدهاى.
- توضیحات
- حکایات اسلامی
- 23 اسفند 1390
- حجة الاسلام شیخ جعفر كمالي
- 5708
دیدگاه‌ها
موفق و منصور باشید در پناه امام زمان عجل الله تعالی فرجف الشریف . انشاءالله