حوض كوثر در بيانات امام محمّد باقر عليه السّلام
حوض كوثر در بيانات امام محمّد باقر عليه السّلام
در كتاب «بشارة المصطفى» و «مجالس» مفيد و «أمالى» شيخ طوسى روايت كردهاند، از مفيد، از ابن قولويه، از حسين بن محمّد ابن عامر، از مُعَلّى بن محمّد، از محمّد بن جمهور عَمِّى، از ابن محبوب، از أبو محمّد وابِشى، از أبو وَرْد كه گفت: از حضرت إمام محمّد باقر عليه السّلام شنيدم كه مىگفت:
چون روز قيامت بر پا شود، خداوند همه مردم را عريان و پابرهنه در زمين هموارى جمع ميكند؛ و آنها را در راه محشر بقدرى متوقّف ميدارند كه همگى عرق بسيارى مىكنند و نفَسهاى آنان به شدّت ميزند، و به قدرى كه خداوند اراده كرده است درنگ مىكنند؛ و اينست معناى گفتار خداوند تعالى:
فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا. / آيه 108، از سوره 20: طه
«و در آن وقت (اى پيامبر) نمىشنوى مگر صداى آرام و بدون صوت را»
در اينحال منادى از عرش ندا ميكند: كجاست پيامبر امّى؟
خلائق ميگويند: اين صداى تو به همه رسيد و همه شنيدند، آن پيامبر را با اسمش صدا كن!
منادى ندا ميدهد: كجاست پيامبر رحمت: محمّد بن عبد الله؟
رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم بر پا مىايستد، و از همه مردم جلوتر مىآيد تا اينكه مىرسد به حوضى كه طول آن به قدر مسافت ما بين أيْلَة و صَنْعَاء مىباشد، و در كنار حوض مىايستد.
و پس از آن صاحب شما را ندا مىكنند؛ او هم به جلو مىآيد، و در برابر مردم با رسول الله وقوف مىكند.
و سپس به مردم اجازه داده مىشود، و آنان به حركت در مىآيند. و در آن وقت، مردم به دو دسته تقسيم مىشوند: جماعتى در حوض وارد مىشوند، و جماعتى را از حوض دور مىكنند و چون رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم ببيند كه از محبّان ما أهل بيت كسى را از حوض دور كنند گريه ميكند و ميگويد: اى پروردگار من! شيعه علىّ! اى پروردگار من! شيعه علىّ!
در اين حال خداوند فرشته اى را مىگمارد كه از آن حضرت بپرسد: اى محمّد! سبب گريه شما چيست؟!
رسول الله ميگويد: چگونه نگريم بر جماعتى كه از شيعيان برادرم علىّ بن أبى طالب هستند، و من آنان را مىنگرم كه از حوض دورشان كردهاند، و به جانب أصحاب دوزخ روان ساختهاند!؟
خداوند عزّ و جلّ ميگويد: اى محمّد! من از گناهان آنها گذشتم، و همه را به تو بخشيدم. و من آنان را به تو و به كسانى كه از ذرّيّه تو هستند، و آنان آن ذرّيّه را دوست دارند و ولايت آنها را برعهده گرفتهاند، ملحق ساختم، و آنها را از زمره و جمعيّت تو قرار دادم و در حوض تو وارد كردم و شفاعت تو را درباره آنان پذيرفتم و تو را بدين جهت مكرّم و گرامى داشتم.
و حضرت باقر: محمّد بن علىّ بن الحسين عليهم السّلام گفتند: در آن روز چه بسيار از مردان و زنان گريه كننده اى كه چون اين جريان را ببينند، فرياد مىزنند: يا مُحَمَّداه!
و هيچيك از مواليان ما و از محبّان ما نمىماند مگر آنكه در حزب ما قرار مىگيرد و با ما وارد در حوض ما مىشود.
و علىّ بن إبراهيم در «تفسير» خود، در ذيل آيه كريمه: وَ خَشَعَتِ الاصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا، از پدرش: إبراهيم بن هاشم، از ابن محبوب، از وابشى، از أبو الورد، همين مضمون روايت را آورده است.
معاد شناسى، ج9، ص: 437 تا 439
- توضیحات
- سیره و فضائل
- 02 خرداد 1391
- حجة الاسلام شیخ جعفر كمالي
- 5112
