ستم به بانوی آسمانی

ستم به بانوی آسمانی

شیخ صدوق رحمةالله علیه در خبری طولانی از ابن عباس که در آن پیامبرصلی الله علیه و آله سخن از ستم بر اهل بیت گفته است،

می نویسد:

از جمله ی چیزهایی که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند ،چنین است:

دخترم فاطمه سرور بانوان هر دو جهان است ، از نخستین آنها تا واپسین آنها . او پاره ی تن من است. نور چشم 

و میوه ی دل من است. روح من است که در وجودم ریشه دارد . او حوریه ای است در سیمای انسان ، بانویی

است که هرگاه در محراب به به پیشگاه پروردگارش می ایستد ، نورش همچون ستاره ای که بر زمینیان می

درخشد ، بر فرشتگان آسمان پرتو می افشاند.

خدای عزوجل به فرشته های خود می فرماید: فرشته های من ، کنیزم فاطمه سرور کنیزان را ببینید که چگونه در 

پیشگاه من خود به بندگی من رو نموده است ! شما را گواه میگیرم که شیعیانش را از آتش ایمن خواهم داشت

.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در ادامه می فرماید:

وقتی که فاطمه را می نگرم ، به یاد می آورم که پس از من چه بر او روا می دارند . پنداری در کنار اویم و می

بینم که خواری در خانه اش قدم می گذارد، حرمتش را می درند ، حقش را غصب میکنند ،اورا از ارث باز می

دارند ، پهلویش را می شکنند، جنینش را سقط مکنند و او ناله می زند :یا محمدا ! جوابش را نمی دهند ، کمک 

می جوید و یاریش نمیکنند . بعد از من پیوسته غم می خورد و اندوهناک می گرید ،گاهی در غم قطع وحی در

خانه اش و گاهی از داغ جدایی من.

وقتی شب فرا می رسد ، چون صدای مرا که پیش از این آن را به قرآن زنده می داشتم ، نمی شنود ، وحشت

میکند. به خود می نگرد که در روزگار پدرش عزیز بود . و اینک او را خوار داشته اند . در این هنگام خدای تعالی با

فرشتگان خود همدم او می شود و همان گونه که به مریم ، دختر عمرام خطاب کرد (1) ، اورا می خواند که: يَا

فَاطِمَةُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفاكِ عَلى‏ نِساءِ الْعالَمِينَ يَا فَاطِمَةُ  اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ

الرَّاكِعِينَ.

ای فاطمه خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را به زنان جهان برتری داده است . ای فاطمه، فرمانبر پروردگار

خود باش و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع نما.

بعد از این رنجوری فاطمه آغاز می گردد.بیمار می شود . خدای تعالی مریم دختر عمران را نزد او می فرستد تا او

را پرستاری کندو مونس تنهایی اش گردد.

در این هنگام فاطمه می گوید: یا رَبِّ إنّی قَدْ سَئِمْتُ الْحَیاةَ وَ تَبَرَّمْتُبِأهْلِ الدُنْیا فَألْحِقْنی بِأبی؛

پروردگارا ، من از این زندگی به تنگ آمده ام و دلم از مردم دنیا گرفته است،خدایا مرابه پدرم برسان.

خدای تعالی نیز او را به من می رساند . او نخستین فرد اهل بیت من خواهد بود که به من ملحق می شود . آن

وقت فاطمه اندوهگین ، رنجور و غمناک در حالی که حقش را غصب کرده اند و او را کشته اند ، نزد من می آید در 

آن هنگام می گویم: اللّهُم العَن مَن ظَلَمَها ؛ وَ عاقِب مَن غَضَبَها ؛ و ذَلِّل مَن أذَلَّها ؛ وَ خَلِّد فی نارِکَ مَن ضَرَبَ

جَنبَیها ، حَتّی ألقَت وَلَدَها.

پروردگارا کسی که به او ستم ورزیده، لعنت کن . خدایا ، آن که حقش را غصب کرده ، جزا ده. هرکس که او را

خوار داشته ، ذلیل کن . آن را که دو پهلوی اورا تا به حد سقط جنین ضربه زد ، در آتش خود جاودانه دار.

سپس ملائکه آمین می گویند.(2)

قسمتی از کتاب غم خانه ی فاطمة الزهراء

ترجمه ی کتاب بیت الا حزان مرحوم حاج

شیخ عباس قمی (رحمة الله علیه)

1. آل عمران 3/ آیه های 42 و 43.

   2. الامالی ،شیخ صدوق ،صص 990و100 ، بحارالانوار، ج43، صص172و173، ب7 ،ح 13، بشارةالمصطفیلشیعة المرتضی ،صص198و199

توضیحات

شهادت

20 اسفند 1391

خادمة الزهرا

3491