اهميت علم و عالم در كلام امام هادي عليه السلام
اهميت علم و عالم در كلام امام هادي عليه السلام
از امام حسن عسكري عليهالسلام نقل شده: به امام هادي عليهالسلام خبر رسيد كه مردي از فقهاي شيعه با بعضي از ناصبيها مناظره نموده و آن ناصبي را محكوم و رسوا نموده است. روزي آن دانشمند شيعه خدمت امام هادي عليهالسلام شرفياب شد جمعي از بنيهاشم و علويها خدمت حضرت بودند. حضرت در صدر مجلس جايي بالاتر از بقيه مكانهاي مجلس، نشسته بود، وقتي كه آن دانشمند وارد گرديد حضرت او را نزد خود طلبيد و در كنار خود نشاند و توجه خود را به او معطوف نمود.
كار حضرت بر اشرافي كه حاضر بودند سنگين آمد. علويها به احترام آن حضرت اعتراض نكردند ولي بزرگ بنيهاشم زبان به اعتراض گشود و گفت: يا بن رسولالله! اين گونه شخص عامي را بر بزرگان از آل ابيطالب عليهالسلام و آل عباس مقدس ميداري؟!
حضرت فرمود: مواظب باشيد از كساني نباشيد كه خدا در مذمت آنان فرموده است: (الم تر الي الذين اوتوا نصيبا من الكتاب يدعون الي كتاب الله ليحكم بينهم ثم يتولي فريق منهم و هم معرضون). «مگر نگاه نمينمايي به كساني كه بهرهاي از كتاب به آنها داده شده به كتاب خدا دعوت ميشوند، پس گروهي از آنها پشت ميكنند و رو ميگردانند».
پس از آن حضرت فرمود: راضي هستيد كه قرآن ميان ما داور و حكم باشد؟ گفتند: آري. فرمود: مگر خدا نفرموده است: «يا ايها الذين آمنوا اذا قيل لكم تفسحوا في المجالس فافسحوا يفسح الله لكم و اذا قيل انشزوا فانشزوا يرفع الله الذين آمنوا منكم و الذين اوتوا العلم درجات) . «اي كساني كه ايمان آوردهايد وقتي كه به شما گفته شد در مجالس جا باز نماييد، جا باز كنيد كه خدا به شما گشايش ميدهد و وقتي كه گفتند: برخيزيد، برخيزيد خداوند مرتبهي كساني از شما كه ايمان آوردهاند و مرتبهي صاحبان علم را درجاتي بالا ميبرد». خدا راضي نشده براي عالمي كه ايمان دارد مگر اينكه او را بر مومني كه علم ندارد رفعت و برتري دهد همان گونه كه راضي نشده مگر اين كه مومن را بر غير مومن برتري دهد.
شما كه به من اعتراض ميكنيد كه چرا اين فقيه و دانشمند را بر شما برتري دادم و او را در كنار خود جاي دادم، بگوييد آيا خدا در مقام بيان فضيلت و برتري افراد چه فرموده است: آيا فرموده: خداوند بالا ميبرد مرتبهي كساني را كه ايمان آوردهاند و مرتبهي كساني كه صاحب علم هستند يا اينكه فرموده: يرفع الذين اوتوا شرف النسب درجات؛ بالا ميبرد رتبه كساني كه داراي شرافت نسب هستند. و مگر خداوند نفرموده: (هل يستوي الذين يعلمون و الذين لا يعلمون) مگر كساني كه ميدانند با كساني كه نميدانند مساويند؟ اگر با آيات قرآن كه بعضي از آن تلاوت شد آشنا هستيد چرا به من در ارتباط با احترامي كه از اين عالم به جا آوردم اعتراض مينماييد؟ شكستي كه اين عالم به آن ناصبي داده است در مقام بيان و حجت و دليل از هر شرافت نسبي بالاتر است.
- توضیحات
- مباحث معرفتی
- 03 خرداد 1391
- حجة الاسلام شیخ جعفر كمالي
- 7552