تعليم وضوء و نماز

عليّ بن ابراهيم قميّ که يکي از روات و مفسّرين و از معتمدين مي باشد حکايت کند:
هنگامي که پيامبر خدا حضرت محمّد بن عبداللّه صلّي اللّه عليه و آله مدّت سي و سه سال از عمر مبارکش سپري شد، در خواب صدائي را شنيد و حسّ کرد که شخصي کنارش مي آيد ومي گويد: يا رسول اللّه!

همچنين در حال چوپاني، بين کوه هاي مکّه حرکت مي نمود، ناگهان شخصي را ديد که او را مخاطب قرار داده است و مي گويد: يارسول اللّه!

حضرت اظهار داشت: تو کيستي؟

آن شخص پاسخ داد: من جبرئيل هستم؛ خداوند مرا نزد تو فرستاده است تا آن که تو را به عنوان رسول و پيامبر خود برگزيند.

حضرت اين موضوع را پنهان داشت تا زماني که جبرئيل مقداري آب از آسمان آورد و گفت: اي محمّد! با اين آب وضو بگير.

و کيفيّت آن را در شستن صورت و دست ها از آرنج تا انگشتان ومسح سر و پاها، همچنين رکوع و سجود را به حضرت تعليم داد.

پس از آن، عليّ بن ابي طالب عليه السلام به محضر حضرت رسول صلوات اللّه عليه وارد شد و او را در حالت خاصّي مشاهده کرد.

و چون مدّت چهل سال از عمر مبارکش گذشته بود، عليّ عليه السلام حضرت را در آن حالت ديد، اظهار داشت: يا اباالقاسم! اين چه عملي است که انجام مي دهي؟

حضرت فرمود: اين نمازي است که خداوند متعال مرا بر آن دستور داده است.

پس در همان لحظه عليّ عليه السلام در کنار حضرت رسول صلوات اللّه عليه، براي انجام نماز ايستاد.

سپس خديجه سلام اللّه عليها، نيز اسلام آورد و با آن دو ايستاد و نماز بجاي آورد.

مدّتي بدين منوال گذشت و آن سه نفر هر روز با هم نماز مي خواندند، تا آن که روزي ابوطالب به همراه جعفر وارد شد و ديد حضرت محمّد صلّي اللّه عليه و آله و عليّ عليه السلام و خديجه سلام اللّه عليها در حال انجام نماز هستند.

ابوطالب به جعفر گفت: کنار آن ها بايست و با ايشان نماز بگذار وجعفر با ايشان مشغول خواندن نماز شد.[1] .

1-بحارالانوار:ج18،ص194،ص30وص184،ح14

چهل حدیث و چهل داستان از حضرت رسول خدا صلی علیه و آله و سلم

توضیحات

مباحث معرفتی

10 اسفند 1392

خادمه آل رسول

5620