توبه واجب فوري است
خداوند متعال در چندين آيه از قرآن كريم مؤمنين را امر به توبه مي كند و توبه را يك امر ضروري و واجب براي تمام آنها به حساب مي آورد. به طوري كه ترك توبه خود يكي از گناهان بزرگ به حساب مي آيد؛ و حتي در نهايت تمام معاصي و گناهان در صورتي در نامه اعمال شخص ثبت مي شوند كه انسان از آنها توبه ننمايد.
در اينجا ما به عنوان نمونه تعدادي از اين آيات را ذكر مي كنيم :
« َوَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحيمٌ وَدُودٌ» سوره هود آيه - 90
(از پروردگارتان آمرزش بخواهيد. به درگاهش توبه كنيد، كه پروردگار من مهربان و دوستدارنده است.)
«وَ تُوبُوا إِلَي اللَّهِ جَميعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»سوره نور - آيه 31
(اي مؤمنين همه به درگاه خداوند توبه كنيد،باشد كه رستگار شويد.)
«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَي اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً» سوره تحريم - آيه 8
«اي كساني كه ايمان آورده ايد، به درگاه خداوند توبه كنيد، توبه اي خالص.»
از اين آيات به خوبي بدست مي آيد كه توبه نه تنها بابي است كه خداوند از روي لطف و رحمتش براي بندگانش گشوده است، بلكه عملي است كه بر جميع بندگانش واجب نموده است. و همچنين ترك توبه در قرآن به شدت مورد مذمت قرار گرفته است. به عنوان نمونه خداوند در آیه 74 سوره توبه به کافران و منافقانی که از توبه سرباز میزنند وعده ی عذاب دردناک در دنیا و آخرت می دهد.
« ِ فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْراً لَهُمْ وَ إِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذاباً أَليماً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَة» سوره توبه - آیه 74
( پس اگر توبه كنند -کافران و منافقان- خيرشان در آن است، و اگر رويگردان شوند خدا به عذاب دردناكى در دنيا و آخرت معذبشان خواهد كرد.)
و اما پس از اینکه وجوب توبه ثابت شد، این مسئله مطرح می شود که آیا توبه واجب فوری است که شخص مذنب و گناه کار باید فوراً توبه نماید و یا اینکه وجوب آن فوری نیست و شخص می تواند توبه را به تأخیر بیندازد؟
این مسئله نیز در سوره نساء آیات 17 و 18 به وضوح روشن شده است. آنجا که خداوند متعال می فرماید: (جز اين نيست كه توبه برای كسانى است كه به نادانى مرتكب كارى زشت مىشوند و زود توبه مىكنند. خدا توبه اينان را مىپذيرد و خدا دانا و حكيم است. و توبه ای برای كسانى كه كارهاى زشت مىكنند و چون مرگشان فرا مىرسد مىگويند كه اكنون توبه كرديم نخواهد بود، و نيز توبه آنان كه كافر بميرند، پذيرفته نخواهد شد. براى اينان عذابى دردآور مهيا كردهايم.)
« إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَريبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً . وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَ لاَ الَّذينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَليماً» سوره نساء - آیات 17 و 18
در این دو آیه خداوند به صراحت بیان می کند که توبه فقط برای کسانی است که اولاً از روی جهالت مرتکب خطا شده اند و ثانیاً بعد از آنکه مرتکب خطا شده اند سریعاً توبه می کنند. و اما کسانی که بعد از اینکه خطا کردند توبه نمی کنند و توبه کردن را مدام به تأخیر می اندازند تا اینکه مرگ آنها فرا می رسد، و در این هنگام توبه می کنند مورد مغفرت خداوند قرار نخواهند گرفت.
- توضیحات
- اخلاق عملی
- 14 اسفند 1390
- 4935
