ورود کاربران

نمايش ابليس در روز غدير خم‏

نمايش ابليس در روز غدير خم‏

   جابرمی گویید امام باقر (علیه السلام) فرمود: چون رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) در روز غدير دست على (علیه السلام ) را گرفت ابليس در ميان لشكر خود چنان فرياد و شيونى كشيد كه در بيابان و دريا كسى از آنان نماند جز اينكه گرد آمد و گفتند اى آقا و مولا چه بر سر شما آمده ما هرگز شيونى از تو هراسناكتر از اين شيون نشنيديم.

 در پاسخ آنان گفت اين پيغمبر كارى كرد كه اگر براى آنان درست درآيد و اجراء شود هرگز خدا نافرمانى نشود. گفتند اى آقا تو آدم را (در بهشت) فريب دادى.

     و چون منافقان گفتند كه آن حضرت از روى دل‏خواه و هواى نفس سخن ميگويد و يكى بديگرى گفت :آيا نمی بينى كه دو چشم آن حضرت در سرش مي چرخد و گويا ديوانه شده و مقصودشان رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم ) بود، ابليس فرياد شادى برآورد و دوستانش جمع شدند و گفت آيا نمی دانید كه من پيش از اين براى آدم در مقام برآمدم؟ گفتند چرا گفت آدم عهد شكست و بخدا كافر نشد و اينان عهد شكستند و برسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) كافر شدند.

     و چون رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) وفات كرد و آن مردم جز على را بامامت برپا داشتند شيطان تاج شاهى بر سر نهاد و منبرى بر پا داشت و بر پشتى تكيه زد و نشست و همه يارانش را از سواره و پياده فراهم نمود و بآن‏ها گفت شادى كنيد كه ديگر خدا فرمانبردارى نشود تا امام ظهور كند. و امام باقر (علیه السلام) اين آيه را خواند (وَ لَقَدْ صَدَّقَ‏ عَلَيْهِمْ‏ إِبْلِيسُ‏ ظَنَّهُ‏ فَاتَّبَعُوهُ‏ إِلَّا فَرِيقاً مِنَ‏ الْمُؤْمِنِين‏- سبا ۲۰) و هر آينه ابليس پندار خود را در آنها پاى بر جا و اجراء كرد و از او پيروى كردند جز دسته‏اى از مؤمنان-

    امام باقر (علیه السلام) فرمود: تاويل اين آيه همان‏موقع بود كه رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) وفات كرد و گمان و پندار ابليس همان گاه بود كه به رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) گفتند راستى كه به دل‏خواه سخن مى‏گويد و ابليس در باره آنها گمانى برد و گمان خود را بر جاى خود نشاند و درست درآورد.

الروضة من الكافي يا گلستان آل محمد / ترجمه كمره‏اى ج‏2 282

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید