أمير المؤمنين عليه السلام اعلم امت بودهاند
رواياتي كه درباره علم و أعلميّت أمير المؤمنين عليه السلام از رسول خدا و از آن حضرت وارد شده است از حدّ شمارش بيرون است، علماى خاصّه و عامّه در اين موضوع كتابهائى نوشته و مسفورات خود را از أعلميّت و افقهّيت و اقضا بودن آن حضرت پر كردهاند، بطوري كه مىتوان اين مسئله را از مسلميات اسلام دانست.
اين روايات با مضامين مختلفى اين موضوع را بيان مىكند، و ما در اينجا به جهت حفظ اختصار از هر سلسله و دسته از آنها فقط يك، يا دو روايت به عنوان نمونه ذكر مىكنيم.
اما از رواياتيكه اجمالًا غزارت، و وسعت علم آن حضرت را مىرساند، ابن بابويه با سند متصل خود روايت مىكند از حضرت باقر عليه السلام از پدرش از جدّش عليهم السلام كه چون آيه «وَ كُلَّ شَىْءٍ احْصَيْنَاهُ فِى امَامٍ مُبِينٍ» وارد شد، ابو بكر و عمر از محل خود برخاستند، و گفتند: اى رسول خدا آيا مراد از امام مبين، تورات است؟
رسول خدا فرمود: نه.
گفتند: آيا مراد انجيل است؟
فرمود نه
گفتند: آيا مراد قرآن است؟
فرمود: نه
پس از اين امير المؤمنين عليه السلام وارد شد، حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود:
هُوَ هذا، انّهُ اْلِامامُ الّذى احْصَى اللهُ تَبارَكَ وَ تعالَى فيه عِلْمَ كُلِّ شَيْئىءٍ
اينست آن امام مبين، اينست آن امامي كه خداوند تبارك و تعالى در او علم هر چيز را قرار داده است
امام شناسي علامه طهراني ج1 ص264
لوح حضرت فاطمة الزهراء سلام الله علیها:
