|
اباعبدالله الحسین علیه السلام :
قَالَ : أُنْشُدُكُمُ اللَّهَ أَ تَعْلَمُونَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) نَصَبَهُ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍ فَنَادَى لَهُ بِالْوَلَايَةِ وَ قَالَ لِيُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ
قَالُوا : اللَّهُمَّ نَعَم
--------------------------------
من با سوگند به خدا از شما می پرسم : آیا می دانید که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم او (امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب پدرم) را در روز غدیر خمّ نصب نمود و ندای ولایت او را در داد و گفت : واجب است که حضّار ، این مطالب را برای غائبین بازگو کنند؟
گفتند : بار پروردگارا ! آری !
|
|
|
|
|
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در یکشنبه, 09 بهمن 1390 12:06
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 11374

1- ولادت باسعادت حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم
به اتفاق علمای شیعه, در این روز هنگام فجر روز جمعه در مکه معظمه ولادت با سعادت حضرت سیدالانبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند[1].
نام آن حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم, و کنیه ایشان ابوالقاسم بود. نام پدر آن حضرت عبدالله, و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است[2].
هنگام ولادت, نور از پیشانی آن حضرت لامع بود و بوی مشک از ایشان ساطع میگشت. نوری در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید. تخت پادشاهان سرنگون شد, و همه آنان در آن روز لال بودند و نمی توانستند سخن بگویند.
ملایکه مقرب و ارواح اصفیای پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند, و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند, و ابریقها و تشتها از طلا و نقره و زمرد بهشت نازل کردند و برای حضرت آمنه شربتها از بهشت آوردند که او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آبهای بهشت غسل دادند به عطرهای فردوس معطر کردند[3].
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در یکشنبه, 09 بهمن 1390 11:43
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 10415

1- مرگ یزید بن معاویه
در سال 64 هجری در شب چهاردهم ربیع الاول یزید بن معاویه بن ابی سفیان در سن 39 سالگی یا 37 سالگی به درکات جحیم شتافت[1]. اقوال دیگر در مرگ یزید دوازدهم و پانزدهم این ماه است [2].
مادر یزید میسون دختر بجدل کلبی است. او کسی است که غلام پدر خود را بر خود متمکن ساخت و به یزید ملعون بارور شد. از همین جاست که طبق فرمایش ایمه علیهم السلام قاتل امام حسین علیه السلام ولدالزناست, که این کلام شامل شمر, عمر سعد, ابن زیاد و غیر آنها نیز میشود.
او شارب الخمر, قمار باز, میمون باز, ناکح با محارم, صاحب اشعار کفر آمیز و تارک الصلو ت بود. او بود که واقعه جانسوز کربلا را به وجود آورد و امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحاب آن حضرت را به شهادت رساند و امام زین العابدین علیه السلام و عمه سادات زینب کبری سلام الله علیها و دیگر علویات و فاطمیات را با آن وضع در کوچه و بازار به اسارت برد.
او بود که خانه خدا را خراب کرد و پرده آن را سوزانید.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در یکشنبه, 09 بهمن 1390 11:25
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 14134

1- تعداد رکعات نماز افزوده شد
سالها قبل و پیش از هجرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم به مدینه ی منوّره، هر یک از نمازهاى مسلمانان، تنها "دو رکعت" بود. بنابراین تعداد کل رکعت هاى نماز یومیه ی آنان، به "ده رکعت" می رسید.
پس از آن که پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم به مدینه ی منوّره هجرت فرمود، همین رویه به مدت "یک ماه" ادامه داشت، تا اینکه در روز "دوازدهم ربیع الثّانى" سال اول هجری قمری، آن حضرت با الهام از فرمان الهى، تعداد رکعات ِ چهار نماز از پنج نماز یومیه را افزایش داد.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 22:10
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 13403

1- ازدواج پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم با حضرت خدیجه سلام الله علیها
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ازدواج نمودند[1]. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم میشود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد, در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش, علاوه بر کثرت اموال و املاک وتجاراتی که داشت, به عقل و کیاثت نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره, مبارکه, سیده نسوان و ملکه بطحاء میگفتند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را میکشید و همیشه از علما علایم نبوت آن حضرت را جویا میشد.
هنگامی که خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد, اول از مهر نبوت سُوال کرد و آن را زیارت کرد اشعار فصیح او در مدح رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه سلام الله علیها ایمان آورد.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 21:58
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 15232

1-دومین روز امامت حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف
آغاز امامت حضرت صاحب الامر علیه السلام و غیبت صغرای آن حضرت پس از شهادت امام عسگری علیه السلام است, که تنها فرزند آن حضرت بودند[1].
این روز عید شیعه و اولین روز امامت و خلافت آخرین خلیفه و حجت بر حق و منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم علیه السلام در سال 260 هجری است[2]
2-قتل عمر بن خطاب
در آخر شب نهم ربیع الاول سال 23 هجری عمر بن الخطاب از دنیا رفته است[3], و قول اهل سنت روز چهارشنبه 26 ذی الحجه اشت.
این روز روز شادی اهل بیت علیهم السلام و انبیاء و ملایکه و ساکنان اعلی علیین و دوستان امیرالمومنین علیه السلام و اولاد طاهرین ایشان است چرا که در این روز نفرین حضرت صدیقه کبری فا طمه زهرا سلام الله علیها به اجابت رسید[4].روزی عظیم الشاُن است روز سرور شیعه و عید بزرگ آنهاست. حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم این روز را عید قرار داده و امر کرده است که مردم نیز عید قرار دهند و اعمال آن را به جا آورند[5].
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 21:43
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 10744

شهادت امام حسن عسگری علیه الصلاة و السلام
امام حسن عسگری علیه السلام در سال 260 هجری در سن 28 سالگی به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند[1]. معتمد به عباسیین سفارش میکردکه بر آن حضرت تنگ بگیرند[2].صدوق رحمه الله میفرماید:معتمد چندین مرتبه امام عسگری علیه السلام را حبس کرد.
22ساله بودند که امام هادی علیه السلام به شهادت رسیدند, و مدت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبی که فردای آن روز به شهادت رسیدندنامه های زیادی به مردم مدینه نوشته بودند[3].
هنگام نماز صبح, بعد از آن که امام عصر علیه السلام آن حضرت را وضو دادندو جوشانده ای به حضرتش دادند, به شهادت رسیدند[4].
وقتی مردم سامرا با خبر شدند،
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 14:01
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 3659

خروج حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از غار ثور به سمت مدینه سال اول قمری.
سه روز رسول خدا(ص)در غار ماند و در ین سه روز مشرکین قریش جاهیى را که احتمال مىدادند پیغمبر خدا بدانجا رفته باشد زیر پا گذاردند و چون اثرى ازآن حضرت نیافتند تدریجا مایوس شده و موقتا از جستجو و تفحص منصرف شدند اما جیزه بسیار بزرگى براى کسى که محمد را بیابد تعیین کردند و آن جیزه«صد شتر»بود و راستى هم براى اعراب آن زمان که همه ثروت و سرمیهشان در شتر خلاصه مىشد، جیزه بسیار بزرگى بود.
یاس مشرکین از یافتن محمد(ص)سبب شد که راهها امن شود و پیغمبر خدا طبق طرح قبلى بتواند از غار بیرون آمده و به سوى مدینه حرکت کند.
چنانکه قبلا اشاره شد براى این کار به دو چیز احتیاج داشتند یکى مرکب و دیگرى راهنما و دلیل راه، که آنها را حتى المقدور از بى راهه ببرد، مطابق آنچه سیوطى در کتاب در المنثور از ابن مردویه و دیگران نقل کرده، على(ع)این کارها را انجام داد و سه شتر براى آنها خریدارى کرده و دلیل راهى نیز براى یشان اجیر کرد و روز سوم آنها را بر در غار آورد و رسول خدا(ص)بدین ترتیب به سوى مدینه حرکت کرد، و مطابق نقل ابن هشام و دیگران ابو بکر قبلا سه شتر براى انجام ین منظور آماده کرده بود و شخصى را هم به نام عبد الله بن ارقط(یا اریقط) - که خود از مشرکین بود اما بدان وسیله خواستند مورد سوء ظن قرار نگیرند - اجیر کردند، و اسماء دختر ابو بکر نیز براى یشان آذوقه آورد.
اما همگى اینان با مختصر اختلافى نوشتهاند: هنگامى که رسول خدا(ص)خواستحرکت کند ابو بکر یا عبد الله ابن ارقط شتر را پیش آوردند که آن حضرت سوار شود ولى رسول خدا(ص)از سوار شدن خوددارى کرد و فرمود شترى را که از آن من نیستسوار نمىشوم و سرانجام پس از مذکره رسول خدا(ص)آن شتر را از ابو بکر خریدارى کرد و آنگاه سوار آن شد و به راه افتادند.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 13:45
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 3437

یورش حصین بن نمیر به مکه به دستور یزید و آتش زدن کعبه در سال
64 هجری قمری
پس از غارت و كشتار مردم مدينه مسلم بن عقبه به قصد جنگ با عبد الله زبير از مدينه خارج شد و آهنگ مكه كرد، و چون به گردنه «مشلل» رسيد مرگ او فرا رسيد. او حصين بن نمير را فرا خواند و به جانشيني خود برگزيد و به او گفت: چون به مكه رسيدي مردانه جنگ كن و سپس جان داد و به جهنم واصل شد. او را به خاك سپردند، پس از دفن، كنيز يزيد بن عبد الله بن زمعه آمد و او را از گور بيرون آورد و بر فراز سنگي قرار داد. مردم مي آمدند و او را سنگسار مي كردند، چون خبر به حصين بن نمير رسيد باز گشت و او را دوباره دفن كرد و عده اي را نيز به قتل رساند.(1)
«بعضي نوشته اند چون آن زن قبر آن سفاك را شكافت ديد مار سياهي دهن باز كرده و بر گردن آن ملعون پيچيده شده است. ترسيد نزديك نرفت صبر كرد تا مار از او دور شد آنگاه مرده آن سفّاك را بيرون آورده و آتش زد».(2)
|
|
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در یکشنبه, 09 بهمن 1390 12:06
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 11374

1- ولادت باسعادت حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم
به اتفاق علمای شیعه, در این روز هنگام فجر روز جمعه در مکه معظمه ولادت با سعادت حضرت سیدالانبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند[1].
نام آن حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم, و کنیه ایشان ابوالقاسم بود. نام پدر آن حضرت عبدالله, و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است[2].
هنگام ولادت, نور از پیشانی آن حضرت لامع بود و بوی مشک از ایشان ساطع میگشت. نوری در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید. تخت پادشاهان سرنگون شد, و همه آنان در آن روز لال بودند و نمی توانستند سخن بگویند.
ملایکه مقرب و ارواح اصفیای پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند, و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند, و ابریقها و تشتها از طلا و نقره و زمرد بهشت نازل کردند و برای حضرت آمنه شربتها از بهشت آوردند که او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آبهای بهشت غسل دادند به عطرهای فردوس معطر کردند[3].
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در یکشنبه, 09 بهمن 1390 11:43
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 10415

1- مرگ یزید بن معاویه
در سال 64 هجری در شب چهاردهم ربیع الاول یزید بن معاویه بن ابی سفیان در سن 39 سالگی یا 37 سالگی به درکات جحیم شتافت[1]. اقوال دیگر در مرگ یزید دوازدهم و پانزدهم این ماه است [2].
مادر یزید میسون دختر بجدل کلبی است. او کسی است که غلام پدر خود را بر خود متمکن ساخت و به یزید ملعون بارور شد. از همین جاست که طبق فرمایش ایمه علیهم السلام قاتل امام حسین علیه السلام ولدالزناست, که این کلام شامل شمر, عمر سعد, ابن زیاد و غیر آنها نیز میشود.
او شارب الخمر, قمار باز, میمون باز, ناکح با محارم, صاحب اشعار کفر آمیز و تارک الصلو ت بود. او بود که واقعه جانسوز کربلا را به وجود آورد و امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحاب آن حضرت را به شهادت رساند و امام زین العابدین علیه السلام و عمه سادات زینب کبری سلام الله علیها و دیگر علویات و فاطمیات را با آن وضع در کوچه و بازار به اسارت برد.
او بود که خانه خدا را خراب کرد و پرده آن را سوزانید.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در یکشنبه, 09 بهمن 1390 11:25
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 14134

1- تعداد رکعات نماز افزوده شد
سالها قبل و پیش از هجرت رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم به مدینه ی منوّره، هر یک از نمازهاى مسلمانان، تنها "دو رکعت" بود. بنابراین تعداد کل رکعت هاى نماز یومیه ی آنان، به "ده رکعت" می رسید.
پس از آن که پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم به مدینه ی منوّره هجرت فرمود، همین رویه به مدت "یک ماه" ادامه داشت، تا اینکه در روز "دوازدهم ربیع الثّانى" سال اول هجری قمری، آن حضرت با الهام از فرمان الهى، تعداد رکعات ِ چهار نماز از پنج نماز یومیه را افزایش داد.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 22:10
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 13403

1- ازدواج پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم با حضرت خدیجه سلام الله علیها
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ازدواج نمودند[1]. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم میشود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد, در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش, علاوه بر کثرت اموال و املاک وتجاراتی که داشت, به عقل و کیاثت نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره, مبارکه, سیده نسوان و ملکه بطحاء میگفتند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را میکشید و همیشه از علما علایم نبوت آن حضرت را جویا میشد.
هنگامی که خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد, اول از مهر نبوت سُوال کرد و آن را زیارت کرد اشعار فصیح او در مدح رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه سلام الله علیها ایمان آورد.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 21:58
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 15232

1-دومین روز امامت حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف
آغاز امامت حضرت صاحب الامر علیه السلام و غیبت صغرای آن حضرت پس از شهادت امام عسگری علیه السلام است, که تنها فرزند آن حضرت بودند[1].
این روز عید شیعه و اولین روز امامت و خلافت آخرین خلیفه و حجت بر حق و منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم علیه السلام در سال 260 هجری است[2]
2-قتل عمر بن خطاب
در آخر شب نهم ربیع الاول سال 23 هجری عمر بن الخطاب از دنیا رفته است[3], و قول اهل سنت روز چهارشنبه 26 ذی الحجه اشت.
این روز روز شادی اهل بیت علیهم السلام و انبیاء و ملایکه و ساکنان اعلی علیین و دوستان امیرالمومنین علیه السلام و اولاد طاهرین ایشان است چرا که در این روز نفرین حضرت صدیقه کبری فا طمه زهرا سلام الله علیها به اجابت رسید[4].روزی عظیم الشاُن است روز سرور شیعه و عید بزرگ آنهاست. حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم این روز را عید قرار داده و امر کرده است که مردم نیز عید قرار دهند و اعمال آن را به جا آورند[5].
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 21:43
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 10744

شهادت امام حسن عسگری علیه الصلاة و السلام
امام حسن عسگری علیه السلام در سال 260 هجری در سن 28 سالگی به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند[1]. معتمد به عباسیین سفارش میکردکه بر آن حضرت تنگ بگیرند[2].صدوق رحمه الله میفرماید:معتمد چندین مرتبه امام عسگری علیه السلام را حبس کرد.
22ساله بودند که امام هادی علیه السلام به شهادت رسیدند, و مدت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبی که فردای آن روز به شهادت رسیدندنامه های زیادی به مردم مدینه نوشته بودند[3].
هنگام نماز صبح, بعد از آن که امام عصر علیه السلام آن حضرت را وضو دادندو جوشانده ای به حضرتش دادند, به شهادت رسیدند[4].
وقتی مردم سامرا با خبر شدند،
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 14:01
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 3659

خروج حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از غار ثور به سمت مدینه سال اول قمری.
سه روز رسول خدا(ص)در غار ماند و در ین سه روز مشرکین قریش جاهیى را که احتمال مىدادند پیغمبر خدا بدانجا رفته باشد زیر پا گذاردند و چون اثرى ازآن حضرت نیافتند تدریجا مایوس شده و موقتا از جستجو و تفحص منصرف شدند اما جیزه بسیار بزرگى براى کسى که محمد را بیابد تعیین کردند و آن جیزه«صد شتر»بود و راستى هم براى اعراب آن زمان که همه ثروت و سرمیهشان در شتر خلاصه مىشد، جیزه بسیار بزرگى بود.
یاس مشرکین از یافتن محمد(ص)سبب شد که راهها امن شود و پیغمبر خدا طبق طرح قبلى بتواند از غار بیرون آمده و به سوى مدینه حرکت کند.
چنانکه قبلا اشاره شد براى این کار به دو چیز احتیاج داشتند یکى مرکب و دیگرى راهنما و دلیل راه، که آنها را حتى المقدور از بى راهه ببرد، مطابق آنچه سیوطى در کتاب در المنثور از ابن مردویه و دیگران نقل کرده، على(ع)این کارها را انجام داد و سه شتر براى آنها خریدارى کرده و دلیل راهى نیز براى یشان اجیر کرد و روز سوم آنها را بر در غار آورد و رسول خدا(ص)بدین ترتیب به سوى مدینه حرکت کرد، و مطابق نقل ابن هشام و دیگران ابو بکر قبلا سه شتر براى انجام ین منظور آماده کرده بود و شخصى را هم به نام عبد الله بن ارقط(یا اریقط) - که خود از مشرکین بود اما بدان وسیله خواستند مورد سوء ظن قرار نگیرند - اجیر کردند، و اسماء دختر ابو بکر نیز براى یشان آذوقه آورد.
اما همگى اینان با مختصر اختلافى نوشتهاند: هنگامى که رسول خدا(ص)خواستحرکت کند ابو بکر یا عبد الله ابن ارقط شتر را پیش آوردند که آن حضرت سوار شود ولى رسول خدا(ص)از سوار شدن خوددارى کرد و فرمود شترى را که از آن من نیستسوار نمىشوم و سرانجام پس از مذکره رسول خدا(ص)آن شتر را از ابو بکر خریدارى کرد و آنگاه سوار آن شد و به راه افتادند.
- توضیحات
-
دسته: ربیع الاول
-
منتشر شده در شنبه, 08 بهمن 1390 13:45
-
نوشته شده توسط سید امیر حسین
-
بازدید: 3437

یورش حصین بن نمیر به مکه به دستور یزید و آتش زدن کعبه در سال
64 هجری قمری
پس از غارت و كشتار مردم مدينه مسلم بن عقبه به قصد جنگ با عبد الله زبير از مدينه خارج شد و آهنگ مكه كرد، و چون به گردنه «مشلل» رسيد مرگ او فرا رسيد. او حصين بن نمير را فرا خواند و به جانشيني خود برگزيد و به او گفت: چون به مكه رسيدي مردانه جنگ كن و سپس جان داد و به جهنم واصل شد. او را به خاك سپردند، پس از دفن، كنيز يزيد بن عبد الله بن زمعه آمد و او را از گور بيرون آورد و بر فراز سنگي قرار داد. مردم مي آمدند و او را سنگسار مي كردند، چون خبر به حصين بن نمير رسيد باز گشت و او را دوباره دفن كرد و عده اي را نيز به قتل رساند.(1)
«بعضي نوشته اند چون آن زن قبر آن سفاك را شكافت ديد مار سياهي دهن باز كرده و بر گردن آن ملعون پيچيده شده است. ترسيد نزديك نرفت صبر كرد تا مار از او دور شد آنگاه مرده آن سفّاك را بيرون آورده و آتش زد».(2)
|
|
|
|